yaşamak çok zor, çok güzel ve çok yorucu ve zaman zaman da acı verici... neden böyle olduğu konusuna aslında kafa yoruyorum sıklıkla ama henüz net bir sonuca ulaşabilmiş değilim. yani birşeyin hem çok keyifli, mutlu anlarının olması hem de çok büyük acıların yaşanabilmesi gerçekten allak bullak ediyor insanı. örneğin bu günlerde terör olaylarında ciddi artış var ve neredeyse hergün bir şehit haberi alıyoruz. ama aynı zamanda yaz aylarındayız ve hepimiz yıllık izinlerimizi alıp güneye tatile de gidiyoruz. hayat devam ediyor doğru ama bu durumu kanıksadık mı acaba? geçenlerde bir yazı okudum ( çok özür dilerim ama yazarın adını şu anda hatırlamıyorum ) yazar da tam bu konudan bahsediyordu. bu konudaki en tehlikeli şeyin toplum olarak terörü kanıksamamız olduğunu yazmıştı ve bence çok doğru. yazar diyor ki şehit sayısı 5-6 dan az ise haberi hiç dinlemiyoruz ve önemsemiyoruz. malesef toplum olarak bunu da kanıksamaya başladık sanırım...
diğer taraftan iyi şeyler de oluyor. ödüller kazanılıyor, mucizeler gerçekleşiyor, kansere çareler aranıyor, bulunuyor, işsizlik oranları düşüyor v.s.
ne kadar düşünsek de çözemeyeceğimiz hayatın sırlarını yanımıza alıp yaşantımıza iyi insanlar olarak devam etmek tek çare sanırım. pozitif olmak, anlayışlı ve sağduyulu olmak, çevremizdekilere karşı saygılı olmak, güzel çocuklar yetiştirmek ve toplumsal olarak hareket etmeyi öğrenmek gerekiyor. sadece kendimizin iyi olması yetmiyor. bildiklerimizi yani doğru bildiklerimiz de kenarından köşesinden insanlarla paylaşmak lazım. örnek olmak, yol göstermek, yardımlaşmak gerek.
işte yeni bir başlangıç...yeni umutlar ve bilinen gerçeklere rağmen devam eden hayatlar....
en kısa zamanda tekrar görüşmek dileğiyle........
sevgiler..........
diğer taraftan iyi şeyler de oluyor. ödüller kazanılıyor, mucizeler gerçekleşiyor, kansere çareler aranıyor, bulunuyor, işsizlik oranları düşüyor v.s.
ne kadar düşünsek de çözemeyeceğimiz hayatın sırlarını yanımıza alıp yaşantımıza iyi insanlar olarak devam etmek tek çare sanırım. pozitif olmak, anlayışlı ve sağduyulu olmak, çevremizdekilere karşı saygılı olmak, güzel çocuklar yetiştirmek ve toplumsal olarak hareket etmeyi öğrenmek gerekiyor. sadece kendimizin iyi olması yetmiyor. bildiklerimizi yani doğru bildiklerimiz de kenarından köşesinden insanlarla paylaşmak lazım. örnek olmak, yol göstermek, yardımlaşmak gerek.
işte yeni bir başlangıç...yeni umutlar ve bilinen gerçeklere rağmen devam eden hayatlar....
en kısa zamanda tekrar görüşmek dileğiyle........
sevgiler..........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder